Hoofdstuk 15
De avond vordert. De drankvoorraad slinkt. Kai zit op een salontafeltje temidden van de feestvierders. Vanessa krijgt de kriebels van het ding. Kijkt hij naar haar?
Vanessa neemt nog een biertje. Ze begint al redelijk dronken te worden. Maar niet aangenaam dronken. Ze voelt zich wat misselijk. Amber en Kelly zijn druk in gesprek. Veroniqe en Kenny hebben zich “even terug getrokken” in de slaapkamer. Op de televisie praat een mannelijke veejay de videoclips aan elkaar, maar niemand kijkt ernaar. Vanessa voelt zich wat buitengesloten. Ze pakt Kai vast. Weegt hem op haar had. Het ventje voelt warm aan. Levend, bijna. Zijn armpjes zijn stevig. Het is niet zo gemakkelijk hem in een andere houding te brengen. Alsof hij tegenwerkt. Alsof hij een eigen willetje heeft.
“Auw.”
Kelly en Amber schrikken.
“Wat is er?”
Vanessa houdt een pijnlijke vinger omhoog.
“Kai heeft me geprikt.”
Een druppeltje helderrood bloed valt op de salontafel.
“Ocharme.”
Het is als grapje bedoelt, maar niemand lacht.
“Ik krijg het op mijn heupen van dat ding”, zegt Vanessa,”Ik word er zenuwachtig van.”
“Zet het dan ergens waar je er geen last van hebt.”
Kelly staat op en pikkelt op haar krukken naar een kast. Ze doet de lade open en deponeert het plastieken ventje er in.
Tags: bbib
Analoog. 
Geef een reactie