De Nederlands grindcoreband LD50: altijd leuk gevonden! Ooit hebben Les Baudouins Morts zelfs eens met LD50 samen gespeeld. Een puike combinatie! Ik denk dat dat in Jh Tijl in Diest moet geweest zijn. Ik ben niet 100% zeker en ik kan mij niet herinneren wanneer precies, maar ik herinner er mij flarden van.
Geloof het of niet, maar er zijn eind jaren negentig een aantal leuke interviews en reviews verschenen die te maken hadden met de Leuvense cultband Les Baudouins Morts. Ik heb ze niet allemaal liggen, maar wel een paar. Funtime magazine en Flash interviewden de band, bijvoorbeeld, en zowel Funtime als Gonzo Circus publiceerde een cd- of demobespreking. Allemaal erg uiteenlopende bladen. En allemaal ongeloofelijke onzin!
Hieronder vind je deze interviews en reviews.
1997: Funtime
Funtime is al langer een vaste waarde in Leuven. Ook al in de jaren negentig was er een groep mensen die radio maakte, een eigen blad en cd’s uitbracht. Allemaal erg DIY.
Funtime magazine publiceerde een redelijk positieve review van de demotape die Les Baudouins Morts uitbracht. De bespreking verscheen in Funtime magazine van november 1997, nr 8.
Funtime interviewde bovendien in datzelfde nummer twee leden van Les Baudouins Morts in de studio van Radio Scorpio (niet on air, gewoon terwijl ze ondertussen ook hun programma aan het maken/voorbereiden waren, of zo).
Het spreekt voor zich dat we veel plezier beleefd hebben aan deze gelegenheid om eens rockstergewijs wat onzin te ventileren.
Het interview met Les Baudouins Morts werd gepubliceerd in november 1997. Er hebben mensen geld betaald om dit te lezen.
Download: Funtime Magazine interviewt Les Baudouins Morts
Download: Funtime reviewt Les Titres d’Or des Baudouins Morts
1997: Flash
Les Baudouins Morts hebben ooit opgetreden op een grote activiteit van de Jongsocialisten, de jongerenorganisatie van de toenmalige SP. Je hebt al eerder gelezen over dit optreden op deze paginas. De Jongsocialisten hebben LBM naar aanleiding van dat optreden ook eens geïnterviewd in hun eigen ledenblad Flash (of JS Flash, ik weet het niet meer precies). Hoewel mijn afkeer van partijpolitiek u welbekend is, moet je hen wel nageven dat ze de band zonder enige vorm van censuur aan het woord hebben gelaten. Ik denk dat dit een van de twee LBM-interviews is geweest dat op redelijk veel exemplaren verspreid is geweest: alle leden van de Jongsocialisten kregen het in de bus. Ik ga er voor het gemak van uit dat de JS toen “veel”leden had. We spreken over 1997, kids.
Download: Interview Les Baudouins Morts in Flash
1998: Gonzo
Ooit was Gonzo Circus een toonaangevend blad dat zowel de liefhebbers van indie en electronica als hardcore-fans met plezier lazen. Dat is ondertussen voltooid verleden tijd (VVT). Het blad bestaat nog, maar dat is het dan ook.
In het november-nummer van 1998, op blz 4, werd de cd Le Disque d’Or des Baudouins Morts besproken. Erg lovend zelfs.
De cd-speler van de reviewer (jawel: Didi de Paris) was kapot en hij kon er dus niet naar luisteren. Dat weerhield hem er niet van om toch even een mening op papier te zetten.
Je kan de ingescande review hieronder downloaden.
Download: LBM-review in Gonzo Circus
Uit de oude doos:
Ik denk dat we de show begonnen zijn met een geïmproviseerde versie van Deep Purple’s “Smoke on the water“. Kan dat? Die rookmachine zat daar voor iets tussen, wellicht. Enfin, dat was een intro-van-het-moment die erg goed werkte en goed gespeeld werd. Fijn als er wat capabele muzikanten in-da-house zijn.
De cd-release van “Le Disque d’Or des Baudouins Morts” werd gevierd in jeugdhuis Sojo in Leuven. De cd werd opgenomen op 18 en 19 juli 1998 en de release party was op 27 november 1998, amper 4 maand later. Eigenlijk was dat nog redelijk efficiënt. Neen?
Ik herinner mij (vaag) dat het een redelijk zatte bedoening was (het was ook de verjaardag en een gratis vat van toenmalige manager Malcolm Nix).
Op de foto’s zie je onder andere auteur/dichter/volksheld/vriend Didi de Paris (tweede foto) een parlé doen. Geen idee waarover, maar het zal wel iets maatschappelijk relevants geweest zijn. Ongetwijfeld.
Ook geeft de toenmalige “zanger” van Ulrike’s Dream een acte de présence (derde foto). Vermoedelijk tijdens de Exploited-intrepretatie Forges de Clabecq. Punksnotdead, weetjewel.
Merk ook het opschrift “Kill SBAM” op, dat elk optreden opnieuw aangebracht werd met alcohol-stift door een groupie van het moment (ok, waarschijnlijk eerder gewoon een van de andere dudes).
De Leuvense krakers hadden toen de Brouwersstraat gekraakt, of anders dat pand in de Sint-Servatiusstraat (gok ik) en ze waren massaal aanwezig om mee te vieren.
Gino leefde toen nog en het beeld waaraan ik altijd moet denken als het over de cd-release gaat, is die rosse punker die tijdens de zwaar uit de hand gelopen afterparty crowdsurfgewijs over de toog gekieperd werd.
Cheers.
In het kader van de re-release van “Le Disque d’Or des Badouins Morts” onder Creative Commons licentie wordt uw favoriete volksheld mc pvc uitgenodigd in de studio van Radio Scorpio. Het programma Netwaves voorziet op woensdag 17 februari 2010 tussen 22:00 en 23:00 uur een interview van een paar minuten.
Zoals je weet, heb ik een zwak voor Radio Scorpio en ook voor auteursrechtenvrije muziek. Het spreekt dan ook voor zich dat ik mij na een zware werkdag met veel plezier naar de Scorpio studio begeef. Enige dosissen zwaar streekbier in Het Stuk maken de terugrit een stuk draaglijker. Luisteren! Of afkomen.
“Le Disque d’Or des Baudouins Morts“, de cult-cd van de legendarische pop/rock/folk/zever-band Les Baudouins Morts, werd dankzij de Leuvense netlabelscène uitgebracht onder creative commons. Ik wil hier graag de vier belangrijke punten van deze licentie eens op een rijtje zetten. Ik heb ze -om wat in de sfeer te blijven- overgenomen uit Wikipedia:
1. BY: Attribution of Naamsvermelding: het kopiëren, distribueren, vertonen en uitvoeren van het werk en afgeleide werken is toegestaan op voorwaarde van het vermelden van de oorspronkelijke auteur.
2. NC: Non-commercial of niet-commercieel: het kopiëren, distribueren, vertonen en uitvoeren van het werk en afgeleide werken mag niet voor commerciële doeleinden.
3. ND: No Derivative Works of geen afgeleiden: het kopiëren, distribueren, vertonen en uitvoeren van het werk is toegestaan, maar niet het veranderen van het werk
4. SA: Share Alike of gelijk delen: het distribueren van afgeleide werken is alleen toegestaan onder een identieke licentie,
Voor “Le Disque d’Or des Baudouins Morts” werd gekozen voor de BY-NC-SA combinatie, want met het maken van afgeleide werken, daar is niks fout mee, vind ik. Bovendien is BY-NC-SA de meest “open” variant.
Over de re-relase van de LBM-cd schrijft Netwaves hetvolgende:
Eindelijk de eerste Creative Commons release van een Belgische rock-band, toch bij mijn weten. Het komt van de Leuvense band “Les Baudouins Morts”, waarmee Leuven met haar 3 netlabels en deze release het epicentrum wordt van de vrije muziek in België.
De release is een soort “The best of …” vol met anarcho-punk-folk doorspekt met snedige, satirische, pornografische, bijtende teksten. Dank zij netlabelism kan ik deze underground band voor de eerste keer beluisteren, en dikwijls was ik verrast door de spitsvondige teksten. De muziek is niet mijn kop koffie, maar çava, ’t is funpunk.
De release is uitgekomen bij WM Recordings, bij de insiders ook bekend van de Maastrichtse geschifte D’r Sjaak.Amusement met dikke vette politieke ballen!
De files zelf staan op Archive.org, maar je vindt ze ook via de link op Netwaves, natuurlijk.
Toffe gerelateerde links:
Ooit hebben we met Les Baudouins Morts geopend voor de Belgische melodische punkband Void Section in jeugdhuis Clockwork in Leuven. Ik weet niet meer precies in welk jaar precies, maar het kan goed 1999 geweest zijn. De dag erna moesten de gasten van Void Section op Dour spelen, maar in de Clockwork zagen ze er geen probleem in om samen met ons voor drie zatte punks en een paardenkop te spelen in een donker keldertje tegenover het politiebureau. Vier zatte punx en een paardenkop, eigenlijk, want Malcolm Nix was Jan van Agathocles tegen gekomen op straat en had die mee naar het optreden genomen. Weer één persoon extra!
Enfin: de micro gaf een nogal overstuurde klank en LBM speelde, als ik mij niet vergist met enkel een akoestische gitaar. Iemand moet toen al lachend de term “akoestische grindcore” hebben laten vallen en aan de toog werd behoorlijk wat afgezeverd over “ooit eens een split doen met Agathocles“.
In 2003 verscheen uiteindelijk de split-single van Les Baudouins Morts met de legendarische grindcore/mincecoreband Agathocles. Zoals je wellicht weet, ben ik al jaren erg enthousiast over de muziek van Agathocles en heb ik ook redelijk wat plateen en cd’s van deze productieve band. Ik was dus erg blij met een eigen AGX-split.
Agathcoles speelt een paar nummers akoestisch. Nu heeft deze band wel een paar rariteiten op de markt gebracht (ik denk maar aan hun cover van Grauzone’s Eisbaer of dat nummer van zes minuten over water), maar ik denk niet dat er veel andere akoestische releases van AGX te vinden zijn.
Ik weet niet hoeveel exemlaren er van de AGX/LBM-split geperst zijn. Misschien 500 of zo.
De LBM-nummers die er op staan, zijn van de full cd “Les Disque d’Or des Baudouins Morts” geplukt. Het gaat om “Adminicastratie” en “100 pagina’s“. Je kan de ep nog vinden via tal van underground distro’s over gans de wereld. Soms ook bij mijn geliefde Crimes Against Humanity Records.
Je kan het niet goed zien, maar op deze affiche staat de naam Les Baudouins Morts samen met ensembles zoals de Internationale Nieuwe Scene, Jean Bosco Safari en Cirkus in Beweging. Er was blijkbaar ook een debat met Mia De vits en Louis Tobback.
Dit is niet een van onze beste optredens geweest, dat geef ik graag toe, maar qua plezantigheid… AMAi! Het is heel leuk om SP-militanten geërgerd de zaal te zien verlaten omdat je nummers maakt met als tekst “Je kan doen wat je wil, maar ik zeg nee. ik ga nog liever dood dan bij de SP“.
Voor de gelegenheid hebben we zelfs een nummer aangepast: tijdens “Seniorenmars I: voor pensioen en prostitutie” ging niet onze favoriete alcoholminnende Leuvense politica, maar Marcel Colla tegen de muur.
In de liner notes van onze full cd “Le disque d’Or des Baudouins Morts” schrijft Malcolm Nix hierover dat hij Johan Vande Lanotte back stage in zijn onderbroek heeft gezien. Rock’n’roll noem ik dat.
Les Titres d’Or des Baudouins Morts
De eerste demo van Les Baudouins Morts werd opgenomen in een kelder in Heverlee. Ik weet niet hoe lang we erover gedaan hebben, maar ik herinner mij wel dat we achteraf naar een optreden van Juul Kabas zijn gaan kijken op de Parkfeesten in Heverlee. De datum van verschijning ben ik vergeten. De “release” heette “Les Titres d’Or des Baudouins Morts“. Erg bescheiden allemaal. Ik heb zelf geen exemplaar meer, anders was het al lang naar mp3 geconverteerd.
Ik heb trouwens ooit een exemplaar van deze demo geruild met Jan van Agathocles (op Wee Lewaat) voor “Daltonism” van de grindcoreband Social Deformity (neen, niet die uit Rusland). Er stond een nummer op dat even lang was als “You suffer” van Napalm Death. Op verschillende optredens hebben we beide songs na elkaar gecoverd “om het verschil te zien”. Heel plezant. Een van die optredens was “boycot Markrock” in het eerste kraakpand in de Brouwersstraat, waar we hebben opgetreden met notoir grindcoreliefhebber Didi de Paris.
“Heal The Wounds”
Op de eerste “Heal The Wounds”-compilatietape (verschenen op 1 september 1998) staan 2 nummers van Les Bauduins Morts. Het gaat om de meezingklassiekers “Mol Jean-Pol” en “Celie heeft een sexshop in de Wetstraat“.
Het obscure cassettebandje werd verspreid door “Heal The Wounds“-distro, een initiatief van een kerel uit Hoevenen die actief was binnen de punksien en die ik regelmatig ontmoette op optredens en dergelijke.
Andere bands op de compilatie zijn CORNUCOPIA, OKOTTA, ULRIKES DREAM, SYC, RUBBISH HEAP, REPLY, MANGENERATED, CHARLIE DON’T SURF en QUETZAL. De meeste van die bands bestaan niet meer. Ulrikes Dream uiteraard wel.
Ergens is er iemand bezig geweest om all opnames die we ooit gemaakt hebben met Les Baudouins Morts te digitaliseren. Op zich vind ik dat te gek. Ik heb goeie herinneringen aan de dingen die we toen gedaan hebben.
Maar “alles“, betekent dat ook de gênante rommel, het zat en vals gekweel, de Nederlandstalige Cure-cover, het experimentele liedje met citaten van de Romeinse keizer Martialis, het vreselijk slechte nummer over oud-schepen Van Zeebroeck, de geïmproviseerde radio-opnames die we alleen durfden maken omdat er toch niemand luisterde, optredens waarbij de stroom uitviel maar waar de helft van de groep niks van merkte wegens te beschonken, “Geen bier in Holland”, de show in de Democrazy, de totale chaos ter begeleiding van Elvis Peeters, opnames in slaap- en woonkamers, benevelde probeersels die nooit de status van probeersel hadden mogen krijgen… ?
Ik ben benieuwd.
Ik herinner mij het jaar niet meer. Laat ons gemakkelijkheidshalve veronderstellen dat het 1999 was of 2000. Een goede tien jaar geleden in ieder geval. We speelden het afscheidsoptreden van Les Baudouins Morts in het Stuk in Leuven. Toen heette dat nog STUCbar. Een groep met de welluidende naam Kolinsky opende. Die waren dus eigenlijk ons voorprogramma. Cool, he? Een voorprogramma.
Enfin, de zaal zat goed vol. Er moesten zelfs mensen buiten blijven staan. En de plaatselijke punk scene was goed vertegenwoordigd. Op de video kan je dat niet goed zien, maar gans het optreden door werd er heel wild “gedanst” en zwaar het kalf uitgehangen. Iedereen was ook redelijk beschonken. De STUCbar was die week net herschilderd en na de show was daar nog weinig van te merken.
In mijn kast heb ik een videotape gevonden met een opname van dat optreden. Bij wijze van experiment heb ik het eens omgezet naar een avi-formaat. Je kan het clipje hier bekijken op Vimeo.
De hit “Ludo is een Amadees” is niet geschreven door mij, maar gaat wel over mijn/onze aversie ten opzichte van Stalinistisch gezever waar een partij als de PVDA zich schuldig aan maakt.
Voor de meezingers, het refreintje gaat als volgt:
Hij kom klaar in het chinees
Ludo is een Amadees
’s ochtends staat hij steeds paraat
voor de dictatuur van ’t proleteriaat
Het nummer “Ludo is een Amadees” werd uitgebracht op de cd “Le Disque d’Or des Baudouins Morts“, de laatste officiële Clockwork-release. Ik denk niet dat je die nog ergens kan vinden. Op de eerste pagina van het boekje staat trouwens “auteursrecht is een misdaad“, de Nederlandstalige anti-SABAM-slogan die we gebruikten naast de u welbekende “Kill SABAM“.
Malcolm Nix – Leuven TheForce.Net
Analoog. 