Les Baudouins Morts – “Blind Geweld” (1998)

Les Baudouins Morts was niet echt een punkband. Het was een groepje dat meer bij wijze van grap werd opgericht aan de toog van enkele Leuvense kaffees. Ik denk dat er in de fakbar L&W al veel over gezeverd werd, maar pas in JH Clockwork werd er werk van gemaakt. We begonnen een programma op radio Scorpio dat “de zestig minuten van Sodom” heette. Tijdens dat programma werden de grenzen van het goed fatsoen behoorlijk overschreven. Hetzelfde gold voor de songteksten van Les Baudouins Morts. Die gingen er ook vaak bewust over. Popmuziek om te choqueren. Het was wel iets tof om te doen. En bovendien sloeg het ook wel goed aan bij de lokale punks. Vooral omdat dat onze vrienden waren en die het wel plezant vonden om de liedjes luidkeels mee te brullen.

De cd  Le Disque d’Or des Baudouins Morts stond heel vaak op in de Leuvense kraakpanden. Les Baudouins Morts en Didi de Paris traden samen op tijdens een editie van “Boycot Marktrock” in de tuin van dat kraakpand aan de Brouwersstraat in 1998.

Blind Geweld heeft een lekker simplistische tekst. Maar het gaat wel over je verzetten tegen de politiek. Hoewel het pacifisme eerder bon ton was in die tijd worden er in de tekst wel specifieke merken van revolvers voorgesteld om de strijd mee te beginnen.  Dit waren afkomstig uit de Durango-stripreeks.

Les Baudouins Morts heeft als Nederlandstalige popgroep een split uitgebracht met de grindcore band Agathocles. Verschillende bandleden waren immers fan van Agathocles.

Les Baudouins Morts zijn op een bepaald moment gestopt en er zijn al veel vragen geweest om een reünie te doen, maar dat is nooit gebeurd.

De Leuvense punkabnd Ulrikes Dream covert nu nog een nummer van Les Baudouins Morts. “Adminicastratie” staat op de plaat “Anarchie in Leuven” van Ulrikes Dream.

Wereldwinkelweerwolf

 

De Wereldwinkelweerwolf is een nummer van LBM dat ik altijd erg leuk gevonden heb. Ik heb de tekst niet zelf geschreven, voor alle duidelijkheid, maar ik vind het tof dat die vol verwijzingen zit naar de Leuvense scene. Café Oriënt op de Oude Markt wordt vernoemd. Het alternatieve café Zabakina waar ze wereldwinkelwijn (La Vid) serveerden is ondertussen al lang gesloten en door veel mensen vergeten. Ik herinner mij zelfs de correcte spelling van de naam niet meer. Zabakina? Of Zappakina? Het was iets in die aard. Het café was gevestigd op de hoek met de Boekhandelstraat en de Muntstraat. Vlakbij de Clockwork, dus eigenlijk.

Enfin, de Wereldwinkelweerwolf is -behalve een weerwolf- een rasechte alternativo. Hij zou kunnen opgenomen zijn in het boek van journalist Luc Vanheerentals over de “Leuvense Wereldverbeteraars”. Maar we brachten het om wat met onszelf en onze eigen scene te lachen. Ik zou het zelfrelativering kunnen noemen, maar eigenlijk was het gewoon toogklap en kaffeepraat. Gooi wat stereotiepen op een hoop en hopla… comedy! In het studentenblad Veto noemden we het destijds “wat er van politiek overblijft om 4u ‘snachts op kaffee na 20 pinten“.

Kortom… een plezant nummer. Fijne herinneringen.

 

LD50 live

De Nederlands grindcoreband LD50: altijd leuk gevonden! Ooit hebben Les Baudouins Morts zelfs eens met LD50 samen gespeeld. Een puike combinatie! Ik denk dat dat in Jh Tijl in Diest moet geweest zijn. Ik ben niet 100% zeker en ik kan mij niet herinneren wanneer precies, maar ik herinner er mij flarden van.

Vidjoo retrospectieve

LBM video

Gebruiker “idemcunt” gooide een stijlvolle videoclip op Youtube. Het is de vertaalde Napalm Death-cover “Gij Ziet Af”, gebracht door Les Baudouins Morts in de jaren stillekes. Checken die hap 😉

Linkiewinkie: http://www.youtube.com/watch?v=k6uHCOy8-rE

Les Encores de Baudouins Morts

Ik lees soms in de “betere” muziekbladen cd-reviews over artiesten die hun volledige plaat met een dictafoon hebben opgenomen (Emit Bloch – Dictaphones vol 1) of die er fier op zijn dat al hun songs in hotelkamers over gans de wereld werden opgenomen. Rauw, noemen de heren reviewers dat. Lo-fi. No-fi. Kunst met een hoofdletter.

Nu brengt WM Recordings deze week “Les Encores des Baudouins Morts” uit, een samenraapsel van opnames die Les Baudouins Morts hebben gemaakt tijdens het turbulente bestaan van de band. Ook hier zijn de opnames “lofi”: ze werden gemaakt met een oud casseterecordertje dat geenszins gemaakt was om muziek mee op te nemen. De opnamekwaliteit is er dan ook naar. Geen cleane studiosound, maar authentieke ruis, niet-genormaliseerd gekreun, vals gekweel van een leadzanger die nooit een leadzanger had mogen zijn. Punk zonder de hanenkammen. Indie zonder het gezeur.

“Les Encores” is eigenlijk wel een toffe plaat geworden. Je kan met plaatsvervangende schaamte de allereerst stapjes van Les Baudouins Morts volgen. Je kan niet alleen de sfeer opsnuiven van memorabele optredens in het Achturenhuis (Leuven), de Democrzay (Gent) of het Zuiderpershuis (Antwerpen) en herinneringen ophalen aan de eindeloze sliert Spinal Tap-momenten die de bestaan van LBM gekleurd hebben. Neen, “Les Encores” biedt je ook een blik op de absolute bagger, de half-uitgewerkte ideeën en de ruwe pareltjes. Ik herinnerde mij zelf nog vaag dat we een nummer van the Cure hadden bewerkt tot iets over het VDAB-personeel dat spontaan begon te strippen, maar ik was vergeten hoe vreselijk vals het gezongen was. Djeezes. Hadden we dat niet beter gewist? Had er toen niet beter iemand gezegd: ket, ik zal efkes die cassette in de open haard smijten, want anders krijgt iemand het in zijn kop om dit ooit op het internet te zetten en dan gaat iedereen u uitlachen.
Ik denk eigenlijk dat dat het verstandigste was geweest. En is dat nu niet precies waar het bij een band als Les Baudouins Morts om draaide: eens lekker niet het verstandigste doen? Het kalf uit hangen en de grenzen van de slechte smaak verleggen? Tot ver over de pijngrens, desnoods. Zoals Divine in al zijn films deed. Zoals Lolo Ferrari. Zoals Ed Wood. Zoals Uwe Boll, Andy Warhol, Damien Hearst en de UNAbomber.

Iemand omschreef “Le Disque d’Or des Baudouins Morts” ooit als “wat er overblijft van politiek om 4 uur ’s ochtends en na 20 pinten”. Voor “Les Encores Des Baudouins Morts” heb je 25 pinten tot 30 nodig. Maar laat dat het nu net zo interessant maken.

“Les Encores des Baudouins Morts” is uitgebracht via het supercoole WM Recordings. Je kan de volledige plaat, inclusief artwork en liner-notes downloaden via deze hyperlink:

http://www.wmrecordings.com/free-downloads/wm120-les-baudouins-morts-les-encores-des-baudouins-morts/

http://ia600606.us.archive.org/17/items/WM120/WM120notes.pdf

Met dank aan Wm Recordings en Malcolm Nix.

LBM-plakboek

Geloof het of niet, maar er zijn eind jaren negentig een aantal leuke interviews en reviews verschenen die te maken hadden met de Leuvense cultband Les Baudouins Morts. Ik heb ze niet allemaal liggen, maar wel een paar. Funtime magazine en Flash interviewden de band, bijvoorbeeld, en zowel Funtime als Gonzo Circus publiceerde een cd- of demobespreking. Allemaal erg uiteenlopende bladen. En allemaal ongeloofelijke onzin!
Hieronder vind je deze interviews en reviews.

1997: Funtime

Funtime is al langer een vaste waarde in Leuven. Ook al in de jaren negentig was er een groep mensen die radio maakte, een eigen blad en cd’s uitbracht. Allemaal erg DIY.
Funtime magazine publiceerde een redelijk positieve review van de demotape die Les Baudouins Morts uitbracht. De bespreking verscheen in Funtime magazine van november 1997, nr 8.

Funtime interviewde bovendien in datzelfde nummer twee leden van Les Baudouins Morts in de studio van Radio Scorpio (niet on air, gewoon terwijl ze ondertussen ook hun programma aan het maken/voorbereiden waren, of zo).
Het spreekt voor zich dat we veel plezier beleefd hebben aan deze gelegenheid om eens rockstergewijs wat onzin te ventileren.
Het interview met Les Baudouins Morts werd gepubliceerd in november 1997. Er hebben mensen geld betaald om dit te lezen.

Download: Funtime Magazine interviewt Les Baudouins Morts
Download: Funtime reviewt Les Titres d’Or des Baudouins Morts

1997: Flash

Les Baudouins Morts hebben ooit opgetreden op een grote activiteit van de Jongsocialisten, de jongerenorganisatie van de toenmalige SP. Je hebt al eerder gelezen over dit optreden op deze paginas. De Jongsocialisten hebben LBM naar aanleiding van dat optreden ook eens geïnterviewd in hun eigen ledenblad Flash (of JS Flash, ik weet het niet meer precies). Hoewel mijn afkeer van partijpolitiek u welbekend is, moet je hen wel nageven dat ze de band zonder enige vorm van censuur aan het woord hebben gelaten. Ik denk dat dit een van de twee LBM-interviews is geweest dat op redelijk veel exemplaren verspreid is geweest: alle leden van de Jongsocialisten kregen het in de bus. Ik ga er voor het gemak van uit dat de JS toen “veel”leden had. We spreken over 1997, kids.

Download: Interview Les Baudouins Morts in Flash

1998: Gonzo

Ooit was Gonzo Circus een toonaangevend blad dat zowel de liefhebbers van indie en electronica als hardcore-fans met plezier lazen. Dat is ondertussen voltooid verleden tijd (VVT). Het blad bestaat nog, maar dat is het dan ook.
In het november-nummer van 1998, op blz 4, werd de cd Le Disque d’Or des Baudouins Morts besproken. Erg lovend zelfs.
De cd-speler van de reviewer (jawel: Didi de Paris) was kapot en hij kon er dus niet naar luisteren. Dat weerhield hem er niet van om toch even een mening op papier te zetten.
Je kan de ingescande review hieronder downloaden.

Download: LBM-review in Gonzo Circus

cd-release Les Baudouins Morts

Uit de oude doos:

Ik denk dat we de show begonnen zijn met een geïmproviseerde versie van Deep Purple’s “Smoke on the water“. Kan dat? Die rookmachine zat daar voor iets tussen, wellicht. Enfin, dat was een intro-van-het-moment die erg goed werkte en goed gespeeld werd. Fijn als er wat capabele muzikanten in-da-house zijn.
De cd-release van “Le Disque d’Or des Baudouins Morts” werd gevierd in jeugdhuis Sojo in Leuven. De cd werd opgenomen op 18 en 19 juli 1998 en de release party was op 27 november 1998, amper 4 maand later. Eigenlijk was dat nog redelijk efficiënt. Neen?
Ik herinner mij (vaag) dat het een redelijk zatte bedoening was (het was ook de verjaardag en een gratis vat van toenmalige manager Malcolm Nix).

Op de foto’s zie je onder andere auteur/dichter/volksheld/vriend Didi de Paris (tweede foto) een parlé doen. Geen idee waarover, maar het zal wel iets maatschappelijk relevants geweest zijn. Ongetwijfeld.

Ook geeft de toenmalige “zanger” van Ulrike’s Dream een acte de présence (derde foto). Vermoedelijk tijdens de Exploited-intrepretatie Forges de Clabecq. Punksnotdead, weetjewel.

Merk ook het opschrift “Kill SBAM” op, dat elk optreden opnieuw aangebracht werd met alcohol-stift door een groupie van het moment (ok, waarschijnlijk eerder gewoon een van de andere dudes).

De Leuvense krakers hadden toen de Brouwersstraat gekraakt, of anders dat pand in de Sint-Servatiusstraat (gok ik) en ze waren massaal aanwezig om mee te vieren.
Gino leefde toen nog en het beeld waaraan ik altijd moet denken als het over de cd-release gaat, is die rosse punker die tijdens de zwaar uit de hand gelopen afterparty crowdsurfgewijs over de toog gekieperd werd.

Cheers.

Filip Dewinter en de rappers

De correctionele rechtbank van Antwerpen heeft Samir B. (23) uit Wielsbeke veroordeeld tot negen maanden cel en 550 euro boete De jongen had een liedje gemaakt waarin hij Filip Dewinter van het Vlaams Belang “met de dood bedreigde” en had dat -en nu komt het- met videoclip op YouTube gezet.

Filip Dewinter en zijn kompanen zoeken vanalles op over zichzelf en komen daarop uit. En ze dienen klacht in. En twee rappers zien plots hoe hun karamellenverzen in de rechtbank besproken worden. Dikke shit.

Dat bestond in onze tijd gelukkig niet, die YouTube-miserie. We maakten toen ook nummers over allerlei rommel, maar wie ze wou horen moest eerst de plaat, cd of tape kopen en dat zorgde voor een eerste drempel. Extreem Rechts kan toch onmogelijk alle releases van alle prulgroepjes gaan kopen om ze door te lichten, of wel?

Anders hadden ze wellicht veel plezier gehad aan dit grappig bedoelde nummer van cultsensatie Les Baudouins Morts over een mevrouw die toevallig dezelfde voor- en achternaam heeft als een rechtse politica (maar het gaat dus over iemand totaal anders, he).

Deze vibrator is voor Veerle Dilllen
Ik zie hem al verankerd tussen haar billen
De weerhaken door de binnenwand
Alles verscheurd en alles verbrand

Ze zal janken als het ijzer gloeit
als de tachtig volt haar intern verschroeid
en ik zal haar kussen: dit oorlog trut
hier geldt geen genade. Tranen hebben geen nut.

Je kan de “Ballade voor Veerle” hier downloaden.

Hoeveel maand gevangenisstraf zou dit waard zijn, denk je? En met videoclip?

LBM op Scorpio: debriefing

Tijdens het programma Netwaves op Radio Scorpio werden twee leden van de popgroep Les Baudouins Morts ontvangen in de studio voor een praatje. Het onderwerp was uiteraard de re-release onder creative commons licentie van “Le Disque d’Or des Baudouins Morts” op het netlabel WMRecorings. Je kan het interview (gans de uitenzending van Netwaves eigenlijk) beluisteren via de website van Netwaves.

Link: http://www.netwaves.org/node/577

Bedankt, Netwaves!