Rechts en EQ?

Het artikel in HLN vandaag waarin verteld wordt over een onderzoek naar de relatie tussen EQ en  ‘rechts-autoritair denken’ doet behoorlijk wat stof oplaaien onder de professionele commentschrijvers op sociale media.

“De resultaten verduidelijken dat wie minder emotionele capaciteiten heeft, vaker aangetrokken is tot rechts”, staat er te lezen.

En al gauw zijn daar de commentaarschrijvers die toch wel VB-stemmers kennen met een universitair diploma. Het zou maar raar zijn, moesten die niet bestaan. Maar goed: het gaat hier ook nergens om diploma’s. En er wordt ook nergens gesteld dat elke VB-stemmer per definitie een laag EQ heeft. De auteur van het artikel heeft zelfs geprobeerd de commentatoren voor te zijn.

“Het gaat om een bescheiden verband dat niet oorzakelijk is. Het is dus niet omdat je rechts bent dat je per definitie dommer bent of omdat je links stemt dat je slimmer bent.”

Het blijft bij een wanhopige poging om de gigantische hoop bagger die vanuit het trollenleger komt opgeborreld een beetje in te dammen. Want Christian weet het beter: “Wat een zever, als ik de laatste tijd meer rechts georiënteerd ben is dat gewoon omdat de huidige politici er een zooitje van maken en hun zakken vullen.”

En ook Marion heeft een tip voor de onderzoekers: “Al eens wijsheid getest ipv emotie. ” Ze suggereert voorwaar om een totaal ander onderzoek te doen. Vermoedelijk in de hoop dat de resultaten haar beter uitkomen. Een zekere Marleen gaat zelfs een stapje verder: “Welke zever is dat, overbodige studie ! Waarschijnlijk een studie door linkse politici aangevraagd.”

Dirk sluit zich daar volledig bij aan, veronderstel ik, want hij bekritiseert ook de objectiviteit van de onderzoeker: “Het ergste van al is dat de prof die zijn ideologie in dergelijke “wetenschappelijke studie” propt daarvoor met ONS belastingsgeld betaald wordt, in zijn hoedanigheid van ‘Overheidspersoneel’ sensu largo.”

Vlaanderen concludeert dat de onderzoekers beters iets anders onderzocht hadden, bij voorkeur niet met ONS belastinggeld, en kunnen er bovendien best op letten dat de eindresultaten niet te goed passen in het kraam van de linkiewinkies. Want dan is het zever.

Ik hou er wel van dat we een universitaire studie zo vlotjes van feedback kunnen voorzien. Vroeger moest de kwaliteit van geverifieerd worden door een zgn “peer review“. Collega-academici lazen dan het werk eens grondig door een stuurden hun feedback door naar de auteur. Dat duurde lang en je liep het risico dat onderzoekers uitsluitend hun bevriende vakgenoten om raad vroegen. Dat kan nu efficiënter en directer. De modale Vlaming zal -zonder het werk te lezen of de samenvatting ervan te begrijpen- los uit de pols wat constructieve tips geven. En al gauw weet de linkiewinkie in kwestie dat zijn maandenlange gekloot vragenlijsten en interviews tevergeefs is geweest. Dikke zever!