Open Schrijven Aan Koning Albert, De VRT En De Maatschappij In Het Algemeen

Het Laatste Nieuws publiceerde op haar website een deel van het “Open Schrijven Aan Koning Albert, De VRT En De Maatschappij In Het Algemeen” (zie afbeelding) van de Vaalbeekse cultuurfiliosoof en redenaar Achiel Bosmans. Enkel analoog durft de volledige tekst te publiceren. Ja, mensen, dit is een scoop.

Sire, ik wens uw aandacht even te betrekken aangaande een televisieprogramma dat mij nauw aan het hart ligt. Het gaat om een reeks die reeds jaren loopt op de VRT en die mij tot op heden steeds warme, koningsgezinde gevoelens van huiselijkheid bezorgd heeft. Ik keek graag naar de mensen in het programma en ik hoorde het hen graag zeggen, sire, de dingen die ze zeiden.
En ik vond het ook een goede naam voor een programma: “Man Bijt Hond“. Het zit namelijk zo dat men “Hond Bijt Man” zou verwachten, maar dan zegt men “Man Bijt Hond” en dan denken de mensen: ha! Dat is om te lachen, zeg! Speciaal! En iets speciaal om te lachen, iets dat ons bericht over het leven van elke dag en desgewenst een glimlach aan ons gelaat onttrekt, daar hebben wij mensen nood aan; Dat is het uiteindelijk toch? Een goed mopke om te lachen kan deugd doen.

Maar aangaande dat Goed Mopke (GM) wringt het schoentje, sire. Dhr Bekende Vlaming Gunther Lamoot is terug, sire. En dat hoort niet. Dat geeft mij een wrang gevoel van binnen. Zelfs in die mate dat ik de titel van ons favoriete programma al eens anders uitspreek. In besloten kring welsiwaar. Maar deslaniettemin met de bedoeling mijzelf te bedienen van de kwetsende humor waarvan ook Dhr Bekende Vlaming Gunther Lamoot zich bedient: harde, schokkende humor met de onverbiddelijke bedoeling de mensen te choqueren.

Het zou beter “hond bijt gunther lamoot” zijn, zeg ik dan. Dat zou eens om te lachen zijn! Altijd de mensen en de wereld kwetsen en dan zelf door een hond gebeten worden; Dat de BRT daar eens een budget voor uittrekt; Het zou veel mensen oprecht een plezier doen. Ge moogt het aan andere mensen vragen ook.

Een grote Duitse scheper of een pitbull of een andere hond -het mag zelfs Titinne van de geburen zijn- die Dhr Bekende Vlaming Gunther Lamoot een stuk uit de broek scheurt! Daarzie!

Ik weet het. Dit is ongepast. Deze wraakgevoelens mogen mij weliswaar een vluchtig gevoel van rechtvaardigheid schenken, maar ze zijn het niet. Rechtvaardig, bedoel ik. Dit is zelfs voor iemand als ondergetekende, die de legerdienst in Duitsland heeft vervuld, in principe een stap te ver. Maar, ja:
ze leerden ons zo denken bij de para’s: oog om oog, tand om tand en schieten om te doden. Wij waren moordmachine’s, sire. Wij werden uitgestuurd om patatten te gaan halen met de kamion en wij legden de afstand van Oberhausen naar Gelskirchen af in recordtempo. Er zijn er niet veel die ons dat nadeden. Ik moet u dat niet vertellen. Ons geheim bestond erin om extra gas te geven op de rechte stukken, maar dat heeft niemand ooit geweten.

Ook Dhr Bekende Vlaming Gunther Lamoot is niet bekend met dit systeem.

Met hoogachtende groeten

Achiel Bosmans
lid cultuurraad
Vaalbeek

Tags: gunther lamoot, hln