Ooit hebben we met Les Baudouins Morts geopend voor de Belgische melodische punkband Void Section in jeugdhuis Clockwork in Leuven. Ik weet niet meer precies in welk jaar precies, maar het kan goed 1999 geweest zijn. De dag erna moesten de gasten van Void Section op Dour spelen, maar in de Clockwork zagen ze er geen probleem in om samen met ons voor drie zatte punks en een paardenkop te spelen in een donker keldertje tegenover het politiebureau. Vier zatte punx en een paardenkop, eigenlijk, want Malcolm Nix was Jan van Agathocles tegen gekomen op straat en had die mee naar het optreden genomen. Weer één persoon extra!
Enfin: de micro gaf een nogal overstuurde klank en LBM speelde, als ik mij niet vergist met enkel een akoestische gitaar. Iemand moet toen al lachend de term “akoestische grindcore” hebben laten vallen en aan de toog werd behoorlijk wat afgezeverd over “ooit eens een split doen met Agathocles“.
In 2003 verscheen uiteindelijk de split-single van Les Baudouins Morts met de legendarische grindcore/mincecoreband Agathocles. Zoals je wellicht weet, ben ik al jaren erg enthousiast over de muziek van Agathocles en heb ik ook redelijk wat plateen en cd’s van deze productieve band. Ik was dus erg blij met een eigen AGX-split.
Agathcoles speelt een paar nummers akoestisch. Nu heeft deze band wel een paar rariteiten op de markt gebracht (ik denk maar aan hun cover van Grauzone’s Eisbaer of dat nummer van zes minuten over water), maar ik denk niet dat er veel andere akoestische releases van AGX te vinden zijn.
Ik weet niet hoeveel exemlaren er van de AGX/LBM-split geperst zijn. Misschien 500 of zo.
De LBM-nummers die er op staan, zijn van de full cd “Les Disque d’Or des Baudouins Morts” geplukt. Het gaat om “Adminicastratie” en “100 pagina’s“. Je kan de ep nog vinden via tal van underground distro’s over gans de wereld. Soms ook bij mijn geliefde Crimes Against Humanity Records.
Tags: les baudouins morts
Analoog. 
januari 8, 2010 om 7:14 pm |
Ik herinner me deze nog goed. Bij de eerste draaibeurt was ik zeker geen fan, maar na enkele pogingen klonk het zeker niet slecht. Spijtig genoeg niet meer in m’n bezit. Beide bands waren even ‘memorabel’ 😉
juni 15, 2011 om 9:52 am |
PVC (oftewel C3A voor de old school lovers), in 1999 was JH Clockwork al gesloten. Gelieve uw tekstje dus aan te passen aan de historische waarheid, die ook haar rechten heeft. Enfin, het moet dus 1997 zijn.
juni 15, 2011 om 9:54 am |
Ach ja, ter vervollediging:
– Het ging inderdaad om een persing van 500 exemplaren. Het heeft wel wat moeite gekost om een perserij te vinden in Europa die zonder verklaring van auteursrechten wilde persen. Uiteindelijk is het een bedrijfje in Polen geworden.
– Geïnteresseerden kunnen zich wenden tot Malcolm Nix, die de laatste twintig exemplaren heeft liggen of tot JJ Records, dat binnenkort de deuren sluit maar wel nog één exemplaar in zijn bakken heeft zitten.
oktober 25, 2011 om 11:53 am |
Yup, Geïnteresseerd! (vik@indymedia.be)